Team of massa.. Team Gerrinda

Alweer een hele tijd geleden preekte Sander over 'team of massa'. De strekking was (als ik het niet goed verwoord, corrigeer je me maar Sander): we gaan in de kerkelijke gemeenschap soms zo gauw op in de massa. Terwijl je in een team veel meer betrokkenheid voelt. 

Een prachtige aansprekende preek, die best even bleef hangen. En niet alleen bij mij, zo ontdekte ik. Ik kreeg namelijk naar aanleiding van deze preek een appje van Gerrinda Pluimers. Ze nodigde me uit in haar 'team'! 

Nu moet je weten dat ik in een inmiddels ver verleden altijd met Gerrinda heb gevolleybald. En met haar had ik een echte klik. We konden met elkaar praten van hart tot hart. Heel fijn. Maar ja, we stopten beiden met volleyballen en verloren het echte contact een beetje, zoals dat dan gaat met die dingen. Toch voelde dat altijd wel als een gemis. En nu nodigde ze me uit in haar team! 

Ook dochter Margreet (met wie ik eveneens gevolleybald heb) en oud-buurmeisje Leonie (met wie ik in de Groei-groep zit) werden door Gerrinda in haar team gevraagd. 

Een fantastisch team met hele bijzondere lieve mensen!! Team Gerrinda was een feit!

Maar ja, dan heb je een team...en wat dan? Wat gaan we doen? Er waren plannen te over gelukkig.

En onze eerste afspraak werd een dagje zee. Een grote picknick-mand ging mee, een opwekking-cd in de radio, en daar gingen we. Een heerlijke dag volgde, met goede gesprekken die echt ergens over gingen, en natuurlijk gieren van de lach! Klein minpuntje was, dat Leonie ziek werd en haar maaginhoud op het strand mocht achterlaten...een beetje jammer was dat wel. 

Afgelopen zaterdag werd het prachtige team-verhaal vervolgd. Met z'n vieren gingen we naar Deventer. In de auto werd mijn nieuwe gospel cd gedraaid. Door het team aangestoken had ik zomaar mijn eerste gospel cd gekocht! Waar zo'n team al niet goed voor is 😁

Na een fijne picknick met koffie en wat lekkers in het zonnetje aan de kade van de IJssel gingen we met het pontje richting centrum Deventer. Lekker kuieren door de straatjes en op zoek naar een plekje voor een wijntje. Op de Brink vonden we een geschikt terras...maar vol...tuurlijk, want het was HEERlijk weer. 😕 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maar binnen was gelukkig nog wel een plekje, mooi voor het open raam stond een zitje met bontgekleurde prinsessenstoelen. Onder het genot van een wijntje (voor de 'oudjes') en een theetje (voor de jonkies) hebben we het bordspel '30 seconds' gespeeld, die we daar in de vensterbank vonden. Wat een lol!! En voordat we het wisten was het tijd om naar het restaurant te gaan, dat Margreet had gereserveerd: sushi en grill. Er ging een wereld voor ons open!! Dat was lekker! En met stokjes eten was toch minder ingewikkeld dan we dachten...😂

Op de terugweg naar het pontje moesten we natuurlijk nog even koffiedrinken, waarna we genietend van een mooi verlicht Deventer, gemaskeerd door een prachtige volle maan, met het pontje terugvoeren naar de auto. 

En weer hadden we een heerlijke dag gehad, fijn bijgepraat, goede gesprekken gehad en wederom gegierd van de lach!! 

En of dit nou de werkelijke bedoeling was van het fenomeen 'team' zoals Sander het bedoelde, dat weet ik niet. Maar waardevol is het zeker!! En ik ben God dankbaar voor zulke lieve mensen op mijn pad, het geheel aangezwengeld vanaf de preekstoel. #loveit #loveHim #teamofmassa

Gea Reterink


Naar het nieuwsoverzicht