Het is vandaag Goede vrijdag, tijd om de balans op te maken over hoe deze 40-dagen tijd ons is vergaan. Pasen en de voorbereiding er naar toe vind ik het mooiste, maar ook moeilijkste feest.
Want hoe kun je de 40 dagen tijd het best en duidelijkst overbrengen aan je kinderen?
Ik speur het internet maar eens weer af, mijn hoofd zit vol ideeën: van het bekende “heitje voor een karweitje” voor het vastenpotje, thema tafels in de kamer of streng vasten. Hoe geef ik mijn ideeën het beste vorm? Emma verteld me dat de mensen die vasten en het Syrisch orthodoxe geloof hebben een vasten armbandje krijgen en dat symbool vind ik ook wel erg mooi.
Een vasten armbandje!
Ik beland op een pagina die mij uitleg geeft over een vasten armbandje en direct ben ik enthousiast! De meiden mogen zelf hun vasten armbandje maken, sober en eenvoudig. Ze mogen zelf de kleurtjes touw uitkiezen en knopen maar. In het armbandje komen 7 knopen, symbool aan de 7 weken vastentijd.
- De eerste knoop staat voor de gun knoop: Geef de ander de ruimte, laat een ander kiezen
- De tweede knoop staat voor Aandacht: Luister echt naar de ander
- De derde knoop staat voor Geduld: afwachten en tot 10 tellen
- De vierde knoop staat voor de Weggeef knoop: Deel wat je hebt
- Knoop 5 staat voor Vergeef knoop: Sorry zeggen en elkaar vergeven
- Bij knoop 6 denk je aan Jezus, die Zijn leven gaf voor jou
- En al laatst knoop 7 Hoera, het is Pasen! Armband af, wij zijn verlost!!
We gaan dus vasten dat is duidelijk, maar hoe dan?!
Om het voor onze meiden niet te moeilijk te maken maar wel uitdagend te houden gaan we met z’n allen om tafel zitten om zelf “vasten-regels” te bedenken en binnen no time zijn ook de vasten regels een feit!
Vasten anno 2019 in huize Bargpeter betekend het volgende:
- Geen snoep en chips, het snoep dat je krijgt gaat in de vasten snoeppot
- Geen frisdrank
- Lief zijn voor elkaar
- Meer op de fiets, minder met de auto
- Minder tv en social media
- Minder afval weggooien
- Delen met elkaar
De balans opmaken
En nu op goede vrijdag maak ik de balans op. De meiden hebben op school vol enthousiasme verteld dat ze aan het vasten waren, het ging ontzettend makkelijk en eigenlijk vind ik het ook nog wel jammer dat deze tijd er bijna op zit.
Wij zijn dit jaar op een totaal andere manier met de 40 dagen tijd om gegaan dan andere jaren, maar deze tijd was oh zo intens dierbaar. Er is meer dan ooit gepraat over het geloof, maar ook over voeding en gezondheid. Ik moet toegeven dat we af en toe wel een vasten-snipperdag hebben opgenomen en dat ik de grote boodschappen echt wel met de auto heb gedaan.
De meiden en ik hebben er veel van geleerd: onze meisjes beseffen nu dat je met minder, veel meer kan doen. Niet zo veel televisie heeft ze laten zien dat ze meer tijd hebben om (buiten) te spelen.
Geen snoep? Een appel of tomaat is toch ook best lekker?
En ik? Wat heeft deze tijd mij gebracht?
Ik voelde me in de meeste gevallen toch best wel ongemakkelijk wanneer het over het geloof ging. Om eerlijk te zijn was ik net als Petrus compleet comfortabel bij mensen met het zelfde geloof en als ik de mogelijkheid kreeg ook wel een beetje haantje de voorste, maar zo gauw ik bij mensen was die Jezus niet kennen of niets met het geloof hebben, dan waren mijn praatjes ook snel weg.
Maar nu ik zie hoe gelukkig de meiden zijn met de kleinste dingen, hoe zij uitkijken naar Pasen: Jezus leeft! (en stiekem ook wel naar de vasten-snoeppot die eindelijk open mag), alle positieve reacties en bijzondere gesprekken met de mensen om ons heen en van buiten af….
Dit alles heeft mij geleerd blij en dankbaar te zijn met het geloof. En met Pasen zeg ik zonder me ongemakkelijk te voelen aan iedereen:
Zou ik nog vrezen, nu Hij eeuwig leeft,
Die mij heeft genezen, die mij vrede geeft.
In Zijn goddelijk wezen, is Zijn glorie groot,
Niets heb ik te vrezen, in leven en in dood.
U zij de glorie, opgestane Heer,
U zij de victorie , nu en immer meer!
Ik wens jullie allemaal een heel fijn Pasen
Een blog van Anneke Bargpeter.
