We nodigen u graag uit om weer mee te kijken, en meer te leren over Gods plan met Israël.

Bekijk de sprekers en thema's:

Livestream met ds. Kees Lavooij over 'Een geruchtmakende God'  Vrijdag 23 oktober om 19.30 uur.

Livestream met ds. Henk Poot over 'Hét Land'  Donderdag 22 oktober om 19.30 uur.

Livestream met ds. Willem J.J. Glashouwer over 'Jezus en het Koninkrijk  Woensdag 21 oktober om 19.30 uur.

De collecte tijdens de Israëlzondag op 4 oktober 2020 is voor Magen David Adom(MDA) Rode Davidster/schild

Magen David Adom Israël, nader te noemen MDA, verleent medische noodhulp aan iedereen die dat nodig heeft in Israël. Deze organisatie is in 1930 opgericht en maakt voor haar werk gebruik van ambulancediensten en beheert de nationale bloedbank in Israël. MDA levert (acute) hulp en zorg aan mensen die dat nodig hebben in Israël en verleent ook hulp bij grote rampen in het buitenland. De organisatie leidt paramedici/verpleegkundigen en vrijwilligers op. Het werk van MDA wordt mede mogelijk gemaakt door de hulp van tienduizenden vrijwilligers. Vanaf 1981 bestaat ook in Nederland een organisatie die MDA Israël ondersteunt.

“Wie één leven redt, redt de hele wereld”, is een Joodse wijsheid, die de vrijwillige en professionele hulpverleners van MDA dagelijks in de praktijk brengen: Dag en nacht staan ze klaar voor de slachtoffers van ongevallen, aanslagen en andere medische noodsituaties. In Israël is dikwijls spoedeisende medische hulp geboden. In dat land vinden jammer genoeg regelmatig terroristische aanslagen plaats, waardoor burgers slachtoffer worden en dringend hulp nodig hebben. Medewerkers en vrijwilligers van MDA zijn dan snel ter plaatse om levens te redden.
Ook levert MDA medische apparatuur aan getrainde vrijwilligers, die werken op stand-by-basis. Zij kunnen via een speciale applicatie worden opgeroepen, als er een noodsituatie in hun directe omgeving is. Door dit systeem wordt de response-tijd aanzienlijk verkort en is er snel hulp ter plaatse.

De Israëlcommissie wil MDA met uw hulp graag financieel ondersteunen door het houden van een collecte voor dit doel op Israëlzondag 4 oktober 2020. Normaliter zou dit de eerste collecte zijn in beide diensten. Maar de coronacrisis maakt alles veel ingewikkelder. Als u de kerkdienst op Israëlzondag bijwoont of de dienst online meemaakt en u wilt bijdragen aan het welslagen van deze collecte voor MDA, dan kunt u dat doen,via Givt maar ook door het overmaken van een bedrag op de banknummer:
NL81 ABNA 0594 0262 29 van de kerkenraad van de Gereformeerde Kerk Rijssen of op: NL31INGB 0000 091515 van CIHI Rijssen. 
Graag onder vermelding van: collecte MDA Israëlzondag 4 oktober 2020.

Onze hartelijke dank voor uw/jouw bijdrage.

De Israëlcommissie,

Jan N. Schelhaas/Marco Ephraim

Normaal gesproken zou u aan het einde van de dienst op Israël zondag de Israël Aktueel krant ontvangen van leden van de Israël commissie. Dat is dit jaar helaas niet mogelijk. Als u in cluster 11 of 12 woont en u komt zondag 4 oktober naar de kerk, dan kunt u de krant meenemen die op uw zitplaats klaar ligt. Kunt u niet naar de kerk komen, dan kunt u op onderstaande afbeelding klikken om deze krant digitaal te lezen of te downloaden. Wij wensen u een gezegende Israël zondag toe, Shalom!

Zomerpodcast 8:
Ds. Oscar Lohuis over de verbonden

Bekijk alle podcasts

What Makes Rosh Hashanah Beautiful

Dip Your Apple - Fountainheads Rosh Hashanah

The Sound of the Shofar 

Eens als de bazuinen klinken

Yom Teruah, Rosh Hashanah

Shalom Jisraël

Shana Tova

Zo stevig als wat

Psalm 100

'k heb gehoord van een stad boven wolken

Psalm 147

Eens zal op de grote morgen

Psalm 124

How beautiful upon the mountains

Jeruzalem De wederkomst is aanstaande - Mission Grace

Feest

Lichtstad met uw paarlen poorten

Shalom voor de wereld

Bidt, met een algemene stem,
om vrede voor Jeruzalem.

De feesten die in het Oude Testament staan zijn de blauwdruk van Gods’ verlossingsplan voor de mensen. Want niet voor niets is Jesjoea (Jezus)  ons Pèsachlam geworden op Pèsach (de dag voor de uittocht uit Egypte, waarop de lammeren geslacht moesten worden) en staat de matze (ongezuurd brood) symbool voor Zijn lichaam zonder zonde (zuurdesem symboliseert hier de zonde ) en is Hij de Eersteling die uit de dood is opgestaan op de dag na de Shabbat op Yom Habikurim (de dag der Eerstelingen), de dag waarop Israël door de rietzee trok. Zoals de Thora is ontvangen op de Berg Sinai, 50 dagen na het doortrekken van de rietzee , zo is de Heilige Geest uitgestort 50 dagen na de opstanding van Jesjoea op Chag Sjawoeot (Wekenfeest), zodat de Geest, zoals voorspeld was door Jirmejahoe (Jeremia), de Thora in onze harten zou schrijven. Dit zijn de de feesten die in het voorjaar gevierd worden net als Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren.

Daarmee zijn de voorjaarsfeesten allemaal vervuld en verwachten wij nu de vervulling van de najaarsfeesten, namelijk dat op het blazen op de Sjofar (ramshoorn) door een aartsengel op Yom Teroea aangekondigd zal worden dat Jesjoea (Jezus) zal wederkomen vanuit de Hemelen naar de aarde. Jesjoea, onze Hogepriester, zal uit de Hemelse Tempel komen en dan zal iedereen Hem zien die zij doorstoken hebben en zal Hij de verzoening mededelen op de ware Yom Kipoeriem, opdat we allemaal met Soekot ons voor de Koning der Koningen in Jeruzalem zullen neerbuigen, zoals is voorzegd door de profeet Zacharja (Zacharia)
 

Pèsach (Pascha) of Chag haMatsot (Feest der Ongezuurde Broden):

Met Pesach denkt men aan de Joods slavernij van ongeveer 400 jaar in Egypte en de uittocht (Exodus) uit Egypte onder leiding van Mozes. Zoals God de opdracht gaf dit te vieren zoals staat in Leviticus 23:5-9:

Op de veertiende dag van de eerste maand wordt ter ere van de HEER het pesachoffer bereid, in de avondschemer. En op de vijftiende dag van die maand begint ter ere van de HEER het feest van het Ongedesemde brood: zeven dagen lang moeten jullie dan ongedesemd brood eten. De eerste dag moet je als heilige dag samen vieren; je mag dan niet werken. Elk van de zeven dagen moeten jullie de HEER een offergave aanbieden. De zevende dag moet je opnieuw als heilige dag samen vieren, en ook dan mag je niet werken.

Pesach duurt 7 of 8 dagen en begint op de 15e dag van de maand Nisan en valt altijd in onze maanden maart of april. Nadat het huis grondig gereinigd is, om alles waar gist in zit, goed op te ruimen begint het feest op sederavond. Op deze avond wordt een maaltijd volgens een vast patroon genuttigd en men gebruikt daarvoor speciale borden, de zogenaamde sederschotel.  Op deze schotel ligt een ei, een symbolisch bot van een lam,bittere kruiden( Maror, symbool voor de onderdrukking in Egypte) en Charoset (een zoet Joods gerecht dat de leem en de klei symboliseert waar de joden stenen van moesten bakken en zit wat rode wijn door als symbool voor het bloed dat tijdens de slavernij gevloeid is)

Tijdens de maaltijd worden teksten gelezen, liederen gezongen en 4 vragen, meestal door de oudste zoon, gesteld:

Waarom eten wij anders dan alle avonden matze?

Waarom zitten wij anders dan alle andere avonden niet rechtop?

Waarom is deze avond zo anders dan alle andere avonden?

Waarom eten we anders dan alle andere avonden bittere kruiden?

Christenen noemen dit feest vaak Pascha, wat de Griekse vertaling voor Pesach is. Opmerkelijk is dat juist de joden het Christelijke Paasfeest, Pascha noemen.  

In het Bijbelboek Exodus staat dat er een lam geslacht moest worden en dat het bloed van het lam aan de deurpost gesmeerd moest worden, dan zou de oudste zoon in dat huis niet sterven. Dit was de laatste plaag voorde farao, om hem te dwingen het joodse volk te laten gaan. Hier ligt ook het verband met het christelijke paasfeest. Jesjoea  werd immers als een lam ter slachting geleid, zo staat er in de bijbel en Hij wordt ook wel het Lam Gods’genoemd.. Het is een verlossingsfeest zowel bij joden als christenen, alleen met een andere inhoud. Immers Jezus is opgestaan op de Paasdag en heeft de dood overwonnen op de dag waar in het Oude Testament wordt opgedragen het Pesach feest te vieren dat de verlossing uit de slavernij uit Egypte gedenkt. Men leest: in de synagoge Sjier hasjieriem (Hooglied) op Pesach.
 

Yom Habikurim (Dag der Eerstelingen):

Jesjoea is gestorven op de dag dat het paaslam geslacht werd, Hij is opgestaan na de eerste Sabbat van Pesach die Yom Habikurim of Dag der eerstelingen wordt genoemd. Jesjoea (Jezus) is de eerstgeborene uit de doden en deze symboliek komen we tegen bij de joden die op deze dag de eerstelingen, de eerste oogst van de tarwe aan de Eeuwige te geven. Zoals opgedragen wordt in Leviticus 23: 10-14:

Zeg tegen de Israëlieten: “Wanneer jullie eenmaal in het land zijn dat ik jullie zal geven en je daar de oogst binnenhaalt, moeten jullie de eerste schoof van je gersteoogst naar de priester brengen.  De priester moet de schoof ten overstaan van de HEER omhoogheffen opdat die als offer zal worden aanvaard. De priester moet de schoof   omhoogheffen op de dag na de sabbat. Op de dag dat de schoof wordt aangeboden, moeten jullie ook een eenjarige ram zonder enig gebrek als brandoffer aan de HEER opdragen, met het bijbehorende graanoffer van twee tiende efa tarwebloem vermengd met olijfolie, als een geurige gave die de HEER behaagt, en het bijbehorende wijnoffer van een kwart hin wijn.Tot op de dag dat deze gave aan jullie God is gebracht, mag je geen brood,   geroosterd graan of vers graan eten. Deze bepaling blijft voor jullie voor altijd van kracht, generatie na generatie, waar je ook woont.

Verhalen van overlevenden

Een aantal overlevenden maakte een korte impressie over wat Amcha voor hen betekent. Meer verhalen lezen? …Lees meer

Nieuwsbrief

AMCHA nieuwsbrief jaargang 31 nr. 4 AMCHA nieuwsbrief jaargang 31 nr. 3 AMCHA nieuwsbrief jaargang 31 nr. …Lees meer

Armoede bij Sjoa-overlevenden

Armoede bij Sjoa-overlevenden   Volgens een recent rapport, uitgegeven door de Foundation for the …Lees meer

MET LIEFDE FINANCIEEL ADOPTEREN 

Lees meer over het adoptieprogramma

HOUSE JEMIMA

Op een heuvel tussen Jeruzalem en Bethlehem in het dorpje Beit Jala staat “House Jemima”. In het huis worden Arabische kinderen met een verstandelijke of meervoudige handicap opgevangen.

Bekijk het huis

STEUN ONS

Hoe kunt u het werk van Jemima steunen?

• Eenmalige gift, stort hier uw gift! (iDEAL)
• Word donateur!
• Financiële adoptie voor € 20,- per maand

Hoe kan ik helpen?

OVER JEMIMA

Meer dan 30 jaar geleden, begin jaren tachtig van de vorige eeuw, vertrokken Ed en Heleen Vollbehr naar de Westelijke Jordaanoever om blinde kinderen te helpen.

Meer over stichting Jemima

De genade die God schenkt, neemt hij nooit terug.
Romeinen 11:29

God heeft altijd gezocht naar manieren om zijn liefde tot uitdrukking te brengen. Daarom koos Hij van alle volken in eerste instantie Israël uit om mee op te trekken. Ondanks dat Israël niet op zijn liefde inging, bleef Hij zijn liefde benadrukken.

‘Is Efraïm niet mijn geliefde zoon, is hij niet mijn oogappel? Telkens als ik over hem spreek rijst zijn beeld in mij op, dan raak ik diep bewogen. Ik móet mij over hem ontfermen – spreekt de HEER’ (Jeremia 31:20).

Lees je in de Bijbel over Gods liefde voor Israël en kijk je naar de geschiedenis van dit volk, dan kun je je alleen maar verbazen over Gods genade. Hij blijft trouw aan zijn beloften voor Israël, trouw aan zijn liefde voor zijn volk.

‘Van ver ben ik naar je toe gekomen, vrouwe Israël. Ik heb je altijd liefgehad, mijn liefde zal je altijd vergezellen’ (Jeremia 31:3).

Israël is een bewijs van Gods genade op wereldschaal. Daarom heeft Israël ook ons voortdurend iets te zeggen: als God zo trouw is aan hen, dan ook aan ons, aan mij.

Want Gods genade voor Israël is ook zijn genade voor ons. Jezus heeft de scheidsmuur tussen Israël en ons, de wet die scheiding bracht, weggenomen (Efeziërs 2:11-22).

Daarom zegt God nu net zo diep bewogen tegen jou: ‘Jij bent mijn geliefde, mijn oogappel. Ik móet me over je ontfermen.’

Stiltetip – Wees dankbaar dat je in dezelfde liefde bent opgenomen als de liefde die God heeft voor Israël. Jij mag die liefde in je intieme omgang met God weer beantwoorden. Zie en zeg: ‘Ik ben geliefd’.

Bron: Willem de Vink

Zowel in Nederland als in Israël worden er elke dag nieuwe en strengere maatregelen genomen en het openbare leven ingeperkt om de verspreiding van COVID-19 (coronavirus) in te dammen.

De ernstig meervoudig gehandicapte kinderen van ALEH hebben meestal een zwak immuunsysteem. Ook hebben de meeste kinderen sowieso al middelmatig tot ernstige problemen met ademhalen vanwege hun lichamelijke beperkingen.

Natuurlijk vertrouwen we op G’d en bidden we dagelijks voor genezing voor de kwetsbaren: ouderen en de kinderen van ALEH, voor de mensen in Israël en de hele wereld…

Bang

Maar als ik eerlijk ben: >>>

Hoe staat het er?

Geënt op de olijfboom

“Indien nu enkele van de takken weggebroken zijn en gij als wilde loot daartussen geënt zijt en aan de saprijke wortel van de olijf deel hebt gekregen, beroem u dan niet tegen de takken! Indien gij u ertegen beroemt – niet gij draagt de wortel, maar de wortel u” (Romeinen 11:17-18, NBG).

Ik citeer de NBG-vertaling van 1951, omdat de Herziene Statenvertaling hier een uitglijder maakt. Er staat in het Grieks dat de wilde takken “tussen hen in” zijn geënt, en niet: “in hun plaats” (HSV) of “tussen de overgebleven takken”(NBV).

In het voorafgaande heeft Paulus gesproken over het evangelie als gerechtigheid voor Israël én de volken. Israël wordt in alle opzichten hersteld – als Israël! En ook de volken ontvangen gerechtigheid door het geloof.

Paulus richt zich nu tot de gelovigen uit de heidenen (Romeinen 11:13). Zij moeten hun plaats blijven weten. Want kennelijk hebben zij de neiging zich te verheffen boven het fysieke Israël – een euvel waar we helaas nog steeds niet vanaf zijn. Met het beeld van de wortel en de tak worden zij – en wij – terechtgewezen: “Jij draagt de wortel niet, maar de wortel jou.” De wortel voedt zowel de natuurlijke als de geënte takken.

Eenheid
het is opmerkelijk dat Paulus niet expliciet zegt dat de olijfboom Israël is. Het is dan ook de vraag of we zomaar kunnen zeggen dat heidengelovigen bij Israël worden “ingelijfd”. Vanuit het voorgaande ligt het meer voor de hand om de blijvende eigenheid en bijzondere positie van Israël te benadrukken.
Tegelijk laat het beeld zien dat er een fundamentele eenheid is gekomen: ze onttrekken hun levenssap aan dezelfde wortel. Er is eigenlijk voor hen geen bestaan als heidengelovigen zonder Israël. Je kunt denken aan Efese 2: de heidenen worden medeburgers met Israël in het gemenebest, dat is het rijk van de Messias.
bij de wortel van de olijfboom valt mijns inziens te denken aan het geloof van Abraham (vgl. Romeinen 3:30 e.v. en Romeinen 4). Bij de afgebroken takken denk ik aan de Israëlieten in de verstrooiing, die de roep van de Messias nog geen geloof geschonken hebben (vgl. Romeinen 10:16). Maar er is gegronde hoop voor hen als zij niet in het ongeloof blijven (Romeinen 11:23).

Bron: Kees de Vreugd, artikel uit gratis krant Israël aktueel, april 2020

Immigrantenkinderen die kort na de oprichting van de Joodse staat hun leven in Israël beginnen in een tentenkamp.

Luid klinken vandaag de stemmen dat het huidige Israël niets te maken heeft met het profetisch Woord van God. Het bestaan van Israël berust op besluiten van de internationale instanties en het internationale recht.

Daar heeft God niets mee te maken. Bovendien – zeggen veel christenen – kunnen Joden helemaal geen aanspraak maken op het gebied bij de Middellandse Zee, want de landbelofte geldt niet meer omdat alles vervuld is in Christus.

Door ds. Jaap de Vreugd
Wie van harte het profetisch Woord gelooft, kan zoiets niet zeggen. Dat Woord is actueel voor alle tijden. Adembenemend is bijvoorbeeld dit visioen van Ezechiël: De hand van de Heere brengt de profeet naar een grote vallei, boordevol dorre doodsbeenderen. Een aangrijpend gezicht, zo’n knekelveld! Dan komt de onverwachte vraag van God, of hij, de profeet, van mening is, dat dit knekelveld tot leven komen kan.

Ezechiël legt het in Gods hand: “Heere HEERE, Ú weet het!” Dan krijgt hij de onmogelijke opdracht het profetisch Woord tot deze beenderen te richten en ze tot leven te roepen. En het onmogelijke gebeurt: de beenderen staan op, hechten zich aaneen tot skeletten en vormen weer lichamen. Bij nadere beschouwing blijkt het echter om nog levenloze lichamen te gaan.

Er was geen geest in hen. Dan krijgt Ezechiël een tweede opdracht: hij moet profeteren tot de geest om deze onbezielde lichamen tot leven te brengen. En zo gebeurt het. Ezechiël profeteert en de geest kwam in de levenloze lichamen; ze kwamen tot leven en gingen op hun voeten staan – een zeer, zeer groot leger.

Wat betekent dit visioen?
Het blijkt te gaan om een diep ingrijpende crisissituatie in het volksbestaan van Israël. Het volk klaagt: “Onze beenderen zijn verdord onze hoop is vergaan, wij zijn afgesneden!” Hier wordt de situatie van de ballingschap in Babel bedoeld. Het volk van God lijkt ondergegaan in het nationale graf van de ballingschap. Jeruzalem is een puinhoop, de tempel is verwoest, Babel, de antigoddelijke macht, viert triomfen.

Ze klagen dus volkomen terecht: “Onze hoop is vergaan.” Maar wie zo spreekt rekent buiten de God van Israël! Hij is immers de God die – ondanks alles – Zijn trouw aan Israël nooit heeft gekrenkt. En Hij gaat Zijn volk verlossen uit het nationale graf van de ballingschap. En die verlossing voltrekt zich blijkbaar in twee fasen: “Ik zal u uit uw graven doen oprijzen, Mijn volk, en Ik zal u brengen in het land van Israël. (…) Ik zal Mijn Geest in u geven (…) en Ik zal u in uw land zetten.”

Met andere woorden, er is sprake van een tweeërlei herstel: een nationaal herstel (“Ik zal u brengen in het land van Israël”) en een geestelijk herstel (“Ik zal Mijn Geest in u geven”).

Het huidige Israël
Mogen we die profetie toepassen op de situatie van nú en het Israël van nú, dat sinds 1948 als onafhankelijke staat een bedreigde en aangevochten positie te midden van de volkeren inneemt? Gesprek hierover kan onder christenen de tongen losmaken en de gemoederen verhitten. Ik geloof dat het huidige Israël en deze profetische beloften alles met elkaar te maken hebben.

Voor het eerst sinds eeuwenlange ballingschap heeft het Joodse volk weer een eigen staat. Een compleet wonder! Was dat geen herrijzenis uit de dood, zeker gezien tegen de donkere achtergrond van de Holocaust, de vernietiging van miljoenen Joden in het nazitijdperk? En wij zijn er de verwonderde getuigen van, dat talloze kinderen van Abraham uit de diaspora thuiskomen. Onmiskenbaar dringt zich het beeld van Ezechiël 37 op: er is sprake van een nationaal, een politiek herstel van Israël.

En het geestelijk herstel dan?
Ezechiël zag het herstel in twee fasen. Zou God daar niet zelf voor zorgen, voor het geestelijk herstel? Verschillende profetieën spreken van een uitstorting van de Geest van de genade en de gebeden over Israël in relatie met de openbaring van de Messias aan Israël. En heeft God ooit iets gezegd, wat Hij niet gedaan heeft? We hebben goede hoop voor Israël en zien met spanning hoe God werkt aan de vervulling van Zijn belofte.

Zo mogen we het onafhankelijke Israël zien als een teken van Gods leiding in de geschiedenis en de actualiteit van de profetie. Zo beleeft Israël het zelf trouwens ook. Algemeen is de overtuiging, dat de stichting van de staat in 1948 het begin van het einde van een eeuwenlange ballingschap betekent. Sprekend is in dit verband het gebed voor de staat Israël dat sinds de uitroeping van de staat in de dagelijkse liturgie is opgenomen.

Daarin wordt de eigen zelfstandige staat “het begin van het ontluiken van onze verlossing” genoemd. Dat is voorzichtig geformuleerd: het begin van het ontluiken van de verlossing, maar het is niettemin een duidelijke uitspraak.

Als christen luisterend naar het profetisch Woord kan ik daar alleen maar ja en amen op zeggen. De Here Jezus heeft ons opgeroepen te letten op de tekenen van de tijden. In onze dagen is Israël het grote teken van God. We mogen met goede hoop en gespannen verwachting uitzien naar de volle vervulling van al Gods beloften

Op Shabbat 5 september 2015 bid het Joodse volk bij de Westelijke Tempelmuur tot God ter voorbereiding op Rosh HaShanah, het Joodse Nieuwjaar dat DV 14 september zal plaatsvinden.

Klik hier om de website te bezoeken

Klik op de afbeelding om naar de website te gaan

Visie op de relatie tussen Kerk en Israël in tien punten

Israël en de christelijke kerk zijn voorgoed met elkaar verbonden. Als kerk zoeken we de ontmoeting met Israël door te luisteren, te dienen en te getuigen.

Onze visie is neergelegd in een document dat verscheen in april 2012. U kunt het als pdf-bestand downloaden. U vindt de inhoud ook op diverse webpagina’s. Zie het Voorwoord, of klik op een van de stellingen zoals ze hieronder staan.

1. God blijft trouw aan Israël, het volk dat Hij als eerste gekozen heeft en liefheeft.
2. Jezus Christus is de beloofde Messias, die allereerst tot Israël kwam. Hij is de enige weg tot de Vader.
3. Gelovigen uit de volken mogen zich met hun kinderen in­gelijfd weten bij Israël, als wilde takken geënt op de oude stam van een olijfboom.
4. Omdat Jezus Christus, onze Heiland, via Israël tot ons is gekomen, bestaat er een levende en wezenlijke verbonden­heid van de kerk met Israël.
5. De levende en wezenlijke verbondenheid van de kerk met Israël vraagt erom samen te luisteren naar de Schriften. Zoals het Oude Testament niet volkomen kan worden begrepen zonder het Nieuwe, zo het Nieuwe niet zonder het Oude.
6. Diep verbonden met Israël beleven wij als kerk een smarte­lijke scheiding: het grootste deel van Israël erkent Jezus Christus niet als de vervulling van de Schriften.
7. Diep ootmoedig erkennen wij de schuld van de kerk in hoogmoed, traag­heid en vormen van antisemitisme.
8. Diep bewogen zoeken wij de ontmoeting met Israël en willen ons daarin voor het Evangelie niet schamen.
9. Verzoening in Christus is een geschenk met persoonlijke maar ook politieke perspectieven.
10. Met Israël geloven wij dat God een nieuwe toekomst schept; als kerk geloven wij dat deze toekomst al begonnen is met de komst van Jezus de Messias en wij zien met verwachting uit naar het behoud van heel Israël.       

Het Midden-Oosten is bijna dagelijks in het nieuws. De ontwikkelingen volgen elkaar snel op en vrede lijkt verder weg dan ooit. Op een bepaalde manier speelt het land Israël, dat in vergelijking met alle buurlanden maar zo klein is, een centrale rol. Dat is niet toevallig. Wij geloven dat het Joodse volk van bijzondere betekenis is in Gods handelen met deze wereld.

Christenen voor Israël (in 1979 in Nederland opgericht) is inmiddels uitgegroeid tot een wereldwijde organisatie die actief is in meer dan veertig landen. Ons doel als Christians for Israël International (C4I) is om christenen bewust maken van Gods plan met Israël, de kerk en de volkeren. Onze boodschap naar de kerken is dat de gemeente van Jezus Christus niet in plaats van Israël is gekomen, maar dat er nog vele belangrijke beloften voor Israël in de nabije toekomst zullen worden vervuld. Daarnaast willen we het Joodse volk bemoedigen en steunen, zowel door middel van gebed als praktische hulp.

Onderwijs

Het Bijbels onderwijs over Israël bestaat o.a. uit het beschikbaar stellen van studiemateriaal (boeken en dvd’s in diverse talen), het organiseren van spreekbeurten en conferenties, het ontwikkelen van websites, het verspreiden van een Israël krant en het geven van trainingen. In de laatste jaren neemt ons werk in Afrika, Azië, en Zuid-Amerika enorm toe.

Toerusting

Regelmatig worden er trainingsconferenties georganiseerd voor (kerk)leiders. Daarnaast stimuleren we mensen uit deze landen naar Israël te gaan om op die manier bruggen te bouwen tussen Joden en christenen. En door een bezoek aan Israël kunnen ze met eigen ogen zien dat God trouw is aan Zijn volk.

Het kantoor van C4I International bevindt zich in Nijkerk en is de spil van het wereldwijde netwerk. Het heeft een grote coördinerende, adviserende en ondersteunende rol.

Gods geschenk aan Israël

Israël heeft van de Here God een bijzondere schat gekregen: de Tenach, het oude of eerste Testament. Israël is het uitverkoren volk van de drie-enige God, aan wie de verbonden en daarin de beloften zijn toevertrouwd. Paulus schrijft in de Brief aan de Romeinen de sterke woorden: ‘Immers, zij zijn Israëlieten, hunner is de aanneming tot zonen en de heerlijkheid en de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften; hunner zijn de vaderen en uit hen is, wat het vlees betreft, de Christus, die is boven alles, God te prijzen tot in eeuwigheid. Amen’ (Rom. 9:4,5).

Gods opdracht aan Israël

Hiermee is tegelijk gezegd, dat hunner ook is de verkondiging van het Evangelie, de bediening van het Woord. Zij mogen uit Gods beloften leven en in deze verbanden hun God dienen. Door alle tijden en situaties heen. Israël is het volk, aan wie de Here God zijn hart en Messias heeft gegeven. Christus is immers gekomen tot het zijne en wilde door de zijnen aangenomen worden (Joh. 1:11). Zij vormen door de eeuwen heen het volk van Gods verbond, waar de Here God eeuwen lang zijn verlossend en richtend Woord heeft laten klinken. Dit Woord is hun bestaan diep in gedrongen, heeft dat gekleurd. Zij komen daar niet meer los van. Zij hebben dit Woord ook de tijden door overdacht en bestudeerd. De weg van behoud is hen, in Gods openbaring van het Oude Testament vervat. Hen geldt ook de opdracht Gods Evangelie te brengen aan de volken. Het is mee de roeping van Israël en de Joden dit Evangelie een banier en licht te doen zijn voor de volkeren. De meeste discipelen van de Here Jezus, die het bevel kregen het Evangelie in de gehele wereld te verkondigen (zie Matth. 28:19 ; Marc. 16:15 ; Luk. 24:47 ; Hand. 1:8), waren van Joodse afkomst en in de Schriften onderwezen.

En aan de geroepenen uit de volkeren

Nu is ook aan de geroepenen uit de volkeren deze opdracht gegeven. Zij hebben het Woord van God ontvangen om dat allereerst voor zichzelf en hun nageslacht te onderzoeken en zo God meer en meer te leren kennen. En dan ook dat zij het Woord van de vergeving, verlossing en vernieuwing zullen, ja moeten doorgeven aan hen, die dat nog niet kennen. Zo hebben Joden en Christenen dezelfde opdracht: het Woord van God te onderzoeken en door te geven. Dat is hun gemeenschappelijkheid!

Bron: Israël magazine jaargang 60, nummer 1, feb 2016

LUCAS 24:25

Als Jezus twee van Zijn discipelen na Zijn opstanding ontmoet, zijn ze op weg naar huis. En ze zijn diep teleurgesteld. In hun gesprek over de dingen die gebeurd zijn, herkennen ze Jezus niet eens als Hij bij hen komt.

Ze vertellen de ‘vreemdeling’ wel waarover ze zo verbijsterd zijn en waarover ze zo druk met elkaar praten.

En je snapt het ook wel; nog maar amper een week geleden waren ze erbij geweest, bij Jezus’ glorieuze intocht van de Olijfberg. En wij dachten nog wel dat Hij het was die Israël verlossen zou, eindigen zij hun relaas.

En dan zegt Jezus tegen hen: “O onverstandigen en tragen van hart!” maar moet je opletten wat Hij dan verder zegt. Hij zegt niet: begrijpen jullie dan niet dat het om een geestelijke verlossing gaat? Hij zegt ook niet: verlossing van vijanden of mensen die Israël haten is een vergissing die veel Joden maken. Of: de Messias is toch alleen gekomen om de zonden te verzoenen en juist dat heeft Hij in Zijn lijden gedaan. Dat zegt Hij allemaal niet. Misschien dat wij dat zouden zeggen.

Lijden en verlossing
Wat Hij alleen zegt is dat zij niet álles wat de profeten gesproken hebben, geloofd hebben. Wat zij van de Messias verwachten, is volkomen terecht. Christus zal Israël verlossen uit al zijn benauwdheden. Die beloften van God staan vast en die worden ook vervuld. Maar de profeten hebben ook vooraf gesproken over het lijden dat over Christus komen zou.

Het komende Koninkrijk
In dat lijden zijn de zonden van de wereld weggedragen en is Israël gereinigd, in het sterven van Christus is de overste van de wereld buitengeworpen. Zonder dat alles is werkelijke bevrijding onvolkomen. En alleen door het lijden heen kan Christus ingaan in Zijn heerlijkheid. En dat laatste is niet de heerlijkheid van de hemel, daar kwam de Zoon van God immers vandaan. Maar dat is de heerlijkheid van zijn komende Koninkrijk (Matteüs 25:31).

En de vraag aan ons is natuurlijk of wij wél álles geloven wat de profeten gesproken hebben.

Bron: gratis krant Israël aktueel | mei 2019 | ds. Henk Poot

 We hebben al vaak geschreven over hoe de Messias van Israël 
 verbonden is met Zijn volk. Ik ben zelf ook steeds meer  gaan
 beseffen dat het niet alleen geldt voor Zijn afkomst – Zijn Joodse
 moeder, Joodse broers en ook Joodse discipelen – het is ook
 zichtbaar in Zijn leven. De Heiland moest lijden, sterven en stond op
 van tussen de doden. Israël heeft dezelfde weg moeten gaan van
 lijden en sterven, maar zal ook met Hem opstaan en leven. Niet tot een verzoening van de zonden, maar omdat het verbonden is met Zijn Messias.

 Onlangs heb ik me nogmaals verdiept in het lijden van het Joodse volk onder de islam. Het is met geen pen te beschrijven hoe zij vernederd, vermoord en tot wellust misbruikt werden in de islamitische landen. Soms wordt er gezegd dat [lees hier verder]

Poerim, het feest van Esther is een viering van een enorm geloof in de God van Israël en moed om op te komen voor Zijn volk ... zelfs temidden van groeiende haat.

We leven in een tijd waarin tot mijn ontsteltenis het Joodse volk opnieuw geconfronteerd wordt met groeiend antisemitisme. Sommige verhalen lijken zich steeds opnieuw te herhalen door de geschiedenis heen .... vooral de Bijbelse. En dat is niet verrassend, omdat Paulus zei dat de Bijbelse feestdagen een "schaduw zijn van toekomstige dingen ..." (Kolossenzen 2:17). Ja, zelfs Poerim, het feest van Esther. Tegenwoordig is Poerim een vreugdevolle feestdag die gevierd wordt door Joden over de hele wereld. Maar wist je dat het boek Esther ook door velen wordt gezien als een profetisch verhaal over de kerk en de joden in de eindtijd? Esther was niet alleen het laatste boek van de Tenach dat werd heilig verklaard, het was ook de laatste feestdag voor het einde van het oorspronkelijke Bijbelse jaar en werd daarom vaak vergeleken met de 'eindtijden'.

Het boek van Esther is een verbazingwekkend >>>

Israelische gezondheidsproducten voor veel voorkomende ongemakken.

Iedereen heeft wel eens ergens last van. Met name met het ouder worden kunnen ongemakken gaan opspelen of liggen sluipende gevaren voor uw gezondheid op de loer. Laat Israël u helpen, het is het proberen waard!

Neem contact op met Jan en Riek Schelhaas, want zij verkopen veel van deze producten aan huis. Neem vrijblijvend contact op.

Jan en Riek Schelhaas
Lindenlaan 5
7461 XL  Rijssen
Tel: 0548-51 51 22
E-mail: schel.haas@solcon.nl

Er zijn twaalf stammen van Israël. Twaalf apostelen werden uitgezonden in de wereld om het komende Koninkrijk te proclameren. Twaalf poorten heeft het nieuwe Jeruzalem en haar muur twaalf fundamenten. In twaalf artikelen belijdt de kerk der eeuwen haar geloof. In dankbaarheid voor wat we daarin hebben mogen ontvangen stemmen we als christenen met die woorden in, als een samenvatting van wat de Schrift getuigt over onze redding.

Maar de verkiezing van Israël waar de Bijbel van spreekt, Gods verbonden met Israël, het koningschap van Christus op de troon van David, het herstel van Israël en zo van heel de schepping, dit alles blijft buiten beeld.

Velen voelen de noodzaak en de urgentie om vanuit de Schrift tot een hernieuwd, een breder spreken over Gods heilsplan met Zijn schepping te komen. Een kleine groep christenen uit verschillende kerkelijke achtergronden heeft zich daar de afgelopen tijd diepgaand op bezonnen.

Dat heeft geresulteerd in twaalf stellingen over de plaats van Israël in Gods heilsplan, waarin Gods verkiezing van Israël om de volken te zegenen wordt uitgewerkt. Deze stellingen komen niet in de plaats van welke belijdenis dan ook, maar zijn bedoeld als een aanzet om verder te denken over die wezenlijke Bijbelse verkondiging ten aanzien van Israël en het Koninkrijk die de klassieke belijdenissen laten liggen.

Deze week werden de twaalf stellingen tijdens een studiedag voor predikanten en theologen door de voorzitter van Christenen voor Israël, Pim van der Hoff, aangeboden aan dhr. A. Bijl, lid van het moderamen van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN).

Wat wij geloven ten aanzien van Israël

1. Wij geloven dat Israël door God is geschapen en verkozen om de volken te zegenen.
2. Wij geloven dat het Gods opdracht aan de kerk en de volken is om Israël te zegenen.
3. Wij geloven dat de kerk niet in de plaats van Israël is gekomen. Door het geloof in Jezus Christus zijn ook wij kinderen van Abraham geworden, de vader van alle gelovigen.
4. Wij geloven dat al de verbonden vanaf Abraham gesloten zijn met Israël.
5. Wij geloven dat er een geheimenis van een gedeeltelijke verharding van Israël is omwille van ons, maar dat er bij de kerk ook blindheid is voor Israël en dat er een sluier over de volken ligt.
6. Wij geloven dat de Heere trouw zal blijven aan al de verbonden die Hij met Israël gesloten heeft, maar ook aan al de beloften die Hij aan de gemeente van Jezus Christus heeft gegeven.
7. Wij geloven dat de christenheid schuld moet belijden voor alle daden van antisemitisme in het verleden begaan, oprecht berouw moet tonen in daden van liefde en solidariteit met Israël en het Joodse volk, en zich moet bekeren van haar vervangings- en vervullingstheologie.
8. Wij geloven dat het herstel van het Joodse volk in het Beloofde Land Israël het begin is van de uiteindelijke verlossing.
9. Wij geloven dat de stad Jeruzalem de plaats is waar de Heere Zijn heilige Naam weer zal doen wonen.
10. Wij geloven dat op een dag de Messias zal komen om Zijn wereldwijde Koninkrijk op te richten. Dan zal de lichamelijke opstanding van de gestorven rechtvaardigen plaatsvinden en zullen zij met Christus regeren in Zijn Koninkrijk op aarde. Daarom bidden wij om de vrede van Jeruzalem.
11. Wij geloven dat de Mensenzoon wanneer het Koninkrijk komt zal zitten op Zijn troon om te oordelen over de goddeloze volken en hen zal vragen hoe zij Israël en het Joodse volk behandeld hebben.
12. Wij geloven dat de vernieuwing van alle dingen uiteindelijk en definitief zal plaatsvinden. De schepping zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God. En God zal zijn alles en in allen.

In Israël leven vandaag nog ongeveer 212.000 overlevenden van de Holocaust. De meesten van hen zijn ouder dan 80 jaar. Dit betekent dat het aantal overlevenden van de Holocaust dat nog in leven is, met 9000 is gedaald.

Dit werd heeft het Israëlische Bureau voor de Statistiek bekend gemaakt ter gelegenheid van de herdenkingsdag van de Holocaust, die wereldwijd wordt gehouden.

Volgens de cijfers zullen er naar verwachting in 2025 slechts 102.000 van hen in leven zijn, vijf jaar later zal hun aantal afnemen tot ongeveer 53.000, dan zullen alle overlevenden meer dan 90 jaar oud zijn.

Het bericht van het Bureau voor de Statistiek is gebaseerd op gegevens van het Bureau voor de Rechten van Holocaust-overlevenden van het ministerie van Financiën. De cijfers houden rekening met de verwachte verandering in levensverwachting in het komende decennium.

Van de overlevenden van de Holocaust in Israël komt 65 procent uit Europa, waarvan 26 procent uit de voormalige Sovjet-Unie, 12 procent uit Roemenië en 6 procent uit Polen. De overige 35 procent kwam uit Noord-Afrika en Irak, 16 procent uit Marokko en 2 procent uit Algerije.

38 procent van alle overlevenden van de Holocaust kwamen vóór 1951 in Israël aan, de meesten kort na de oprichting van de Staat Israël in 1948. Tussen 1952 en 1989 kwam 29 procent van de nu in Israël wonende Holocaust-overlevenden naar Israël. De rest kwam na de ineenstorting van de Sovjet-Unie.

Het Bureau voor de Rechten van Holocaust-overlevenden is een overheidsinstantie die uitkeringen biedt aan overlevenden die tussen 1933 en 1945 in een van de door nazi-Duitsland veroverde landen woonden of die als gevolg van nazi-vervolging hun vaderland moesten verlaten.

Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.

Eeuwenlang was er geen thuisland voor het Joodse volk. Maar het verlangen naar Jeruzalem bleef. Vanaf de negentiende eeuw zien we steeds meer Joden die ook daadwerkelijk naar Israël vertrekken. Tot op vandaag keren duizenden Joden jaarlijks terug naar Israël. Alija maken heet dat. Kwamen de Joden in de negentiende eeuw vooral uit Europa en Rusland, nu komen ze uit alle hoeken van de wereld.

Christenen voor Israël helpt bij de terugkeer en bij de integratie in Israël.

• Armoede, beperkte gezondheidszorg en sociale voorzieningen, koopkrachtverschil tussen land van herkomst en Israël zijn belangrijke redenen om de mensen de helpende hand te bieden wanneer ze alija willen maken.
• In Israël helpen we de mensen door ondersteuning van integratieprojecten die bijdragen de kloof in cultuur, taal, onderwijs en ontwikkelingsniveau te overbruggen.

Lees hier verder >>>

Wilt u op de hoogte blijven over Israël? Meld u dan nu aan voor de gratis WhatsApp nieuwsservice van Christenen voor Israël. Op deze manier ontvang je nieuws over Israël en updates over onze activiteiten eenvoudig via WhatsApp.

Klik hier voor meer info

Israël is al duizenden jaren het volk van God. Vanaf ongeveer 1250 voor Christus woonde het in het Beloofde Land. Als onafhankelijke Joodse staat bestaat het moderne Israël echter nog maar enkele tientallen jaren. Na bijna tweeduizend jaar over de wereld verstrooid te zijn geweest, kan het Joodse volk vandaag terugkeren naar het land dat hun beloofd is.

Maar wat zegt ons deze terugkeer van Gods uitverkoren volk? Zien we een verband tussen de terugkeer van het Joodse volk en de komst van de Messias van israël, en realiseren we ons in welke fase van de wereldgeschiedenis we leven.

In elf heldere bijbelstudies haakt dominee Willem J.J. Glashouwer in op deze en andere vragen. Hij trekt vanuit de Bijbel lijnen naar het heden en de toekomst. Waarom Israël? is een originele bijdrage aan de bezinning op Israël, geschreven vanuit de bereidheid om oude, soms platgetreden theologische paden te verlaten of ter discussie te stellen. De gespreksvragen bij elk hoofdstuk maken het boek zeer geschikt voor persoonlijke of gezamenlijke (bijbel)studie.

Ds Glashouwer: ‘Voor velen is de Kerk het volk van het nieuwe verbond, het nieuwe Israël. Israëls rol lijkt uitgespeeld, het is geworden tot een volk als alle andere. Maar is dat wel zo? En wat is de oorzaak van het telkens weer opvlammende antisemitisme, van Jodenhaat? Dagelijks wordt de wereld geconfronteerd met de twisten tussen de twee zonen van Abraham: Isaak, voorvader van Israël, en Ismaël, voorvader van de Arabische volken. Wat is de bijbelse achtergrond van actueel-politieke vragen betreffende de spanningen in het Midden-Oosten? Is er ook zegen voor Arabieren en Palestijnen? Welke rol speelt de islam in dit conflict?’

Ds. W.J.J. Glashouwer is predikant binnen de PKN. Als president van Christians for Israel International en als voorzitter van de European Coalition for Israel si hij actief betrokken bij het werk van Christenen voor Israël. Deze uitgave is een herziene en uitgebreide versie van het boek dat eerder verscheen onder de titel Israël op weg naar zijn rust, dat wereldwijd in vele talen is uitgegeven.

“Nadat ik was gestopt met mijn stage, vond ik het tijd voor actie in mijn leven. Ik wilde graag iets voor God betekenen.” Daarom ging Aafje in 2014 mee met onze eerste jongerenreis naar Oekraïne. Ze deelt haar ervaringen.   

“Als kind heb ik momenten gekend dat ik bang was. Toen ik vervolgens bad of ‘De Heer is mijn Herder’ zong, ervoer ik dat God er was. Dit houdt in dat Jezus voor mij al vrij snel erg belangrijk was. Ik wist daarom al gauw dat ik voor Hem wilde leven.” In haar opvoeding kreeg Aafje ook mee dat Israël in het geloofsleven een belangrijke rol speelt. Ook herinnert ze zich de film Exodus, gebaseerd op de stichting van de staat Israël in 1948. De titel van de film verwijst naar een schip met Joodse overlevenden van de Holocaust. “Dit heeft mijn kijk op Israël is gevormd. Het gevoel dat het land veel onrecht is aangedaan, groeide. Nog steeds lees ik veel negatieve berichten over Israël. Daar kan ik niet tegen.”

Israël zegenen

Aafje gelooft dat Israël het volk van God is. “Hij heeft een plan met hen. Hoe dat plan er precies uit ziet, weet ik niet. In de Bijbel lees ik dat God van ons vraagt om Zijn volk te steunen. Wie Israël zegent, zal gezegend worden. Dit is in mijn ogen duidelijk iets wat Hij van ons vraagt.” Zij is aangesloten bij de Christelijke Gereformeerde Kerk (CGK). “Daar steun ik Israël waar het kan. Voor mij vormen kerk en Israël geen tegenstelling.”

“Nadat ik was gestopt met mijn stage, vond ik het tijd voor actie in mijn leven. Ik wilde graag iets voor God betekenen.”

“Nadat ik was gestopt met mijn stage, vond ik het tijd voor actie in mijn leven. Ik wilde graag iets voor God betekenen. Vervolgens schoot mij de Oekraïnereis te binnen en zocht ik de reis op internet op. Ook ging ik in gebed: ‘Heer, wat wilt u dat ik doe?’. Toen schoot de gedachte ‘Mijn volk’ door mij heen. Sindsdien wilde ik iets gaan betekenen voor het Joodse volk en zei ik ‘ja’ tegen de reis.”

Huilende Holocaust-overlevende

In Oekraïne ontmoette Aafje Holocaust-overlevenden. Door middel van een voedselpakket en een gebed werden Joden bemoedigd. Eén man is haar in het bijzonder bijgebleven. “Hij was in een concentratiekamp emotioneel helemaal kapot gemaakt. Hij kon niet stoppen met huilen. Toen hij na ons bezoek

Lees hier verder >>>

Het is goed dat deze krant (het Reformatorisch Dagblad d.d. 25 maart '17) aandacht besteedt aan de verhouding tussen Joden en christenen, vindt Ben Kok. Maar christenen moeten een stap verder gaan, terug naar de Joodse wortels van hun geloof.

Uit de zeven artikelen in de serie ”Joden en christenen” komt een duidelijk lijn naar voren: vanuit de erkenning van de Joodse basis van ons christelijk geloof door de eerste kerkvaders zijn we snel afgedwaald van een geloof in ”Yeshua ha Mashiach” (Jezus de Messias) naar een verwesterde Christus zonder Thora met veel antisemitisme. Inmiddels al zeventien eeuwen lang.

Herstel is gaande sinds de Shoah, maar gaat niet verder dan het inzicht van Berkhof (1970) met ”verbond, land en volk”. En dat is dan nog lang niet bij alle christenen het geval. Het antisemitisme neemt nu juist weer toe.

Op mijn vijftigste heb ik ontdekt dat we terug moeten naar de Joodse basis van de eerste Yeshuagemeente te Jeruzalem en die gemeente >>> lees hier verder

Gebed

Een van de belangrijkste pijlers van het werk van Christenen voor Israël is het gebed voor Israël. Allereerst omdat de Heere ons hiertoe zelf oproept in Zijn Woord:

“Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met hen die u liefhebben.” Psalm 122:6

Christenen voor Israël moedigt u daarom aan om in gebed te gaan voor Israël. Dit kan persoonlijk, maar ook in groepsverband, als gebedsgroep voor Israël. Om u bij uw voorbede te helpen, geeft Christenen voor Israël tweemaandelijks een gebedskalender uit met actuele gebedspunten voor Israël. U kunt zich gratis abonneren op deze gebedsbrief door hier te klikken.

Klik op onderstaande afbeelding om nogmaals te kijken naar de prachtige uitzending van Nederland Zingt van 30 september 2017, voorafgaand aan Israëlzondag

Stad van Goud

• Hinnee matov oema najiem
• Psalm 124
• Jeruzalem, o eeuw'ge gouden stad
• Psalm 84
• How beautiful upon the mountains
• Zo stevig als wat
• Psalm 32
• Lichtstad met uw paar'len poorten