Zondagavond 19.20 uur, de preek begint en na elke zin die Sander uitspreekt. Poppen er bij mij 3 nieuwe vragen op. Mijn hoofd tolt en mijn pen draait overuren. Ik schrijf 4 kantjes vol in plaats van de gebruikelijke 1,5. Ik krijg er hoofdpijn van. Het voelt een beetje als een complexe situatie op het werk. Maar met één belangrijk verschil, ik voel geen enkele druk. Want zelfs met een complexe vraag als ‘Is er een hel?’. En al mijn twijfels en al mijn vragen weet ik dat God mij vast houdt. Ik weet dat hij zorgt voor een oplossing en ik weet dat ik het met zijn hulp kan loslaten als ik dat wil.
En is er dan een hel?
Daar kan ik geen antwoord op geven in dit blog. Het enige wat ik kan doen is de inzichten van Sander met je delen. Let op: Dat zorgt voor veel rumoer en vooral veel vragen. Maar het laat je ook denkwijzen zien, voor mij compleet nieuwe. En dat zorgt voor een breder beeld en volgens mij ook een beter beeld. En iets nieuws leren? Dat wil ik elke dag wel. Helemaal als ik dit lekker achterover geleund in de kerkbank kan doen.
De hel nu en de hel straks
Sander onderscheidt twee soorten hel. De hel nu en de hel straks. Als Jezus praat over de hel dan gaat dit voor 90% van de tijd over de hel op aarde. En iedereen maakt die hel nu, van dichtbij of veraf mee. Dan kun je mij niet vertellen dat ik niet moet geloven in een hel. En is die boosheid van Jezus als hij het over de hel heeft dan overdreven of misschien wel radicaal? Ik denk het niet. Ik denk dat het goed is dat we ons oprecht boos maken over bepaalde dingen. Choose your battle, denk niet dat je in je eentje de hele wereld kan veranderen. Maar zet je wel met hart en ziel in voor iets wat je raakt.
Laat je hemel los en zoek de hel op
Jezus is letterlijk bij iedereen die in een hel zit. Hij daalt af naar de hel. Dat verhaal kennen we allemaal; de duisternis na het sterven van hem. Dus als je Jezus wilt ontmoeten, laat dan de hemel achter en zoek de hel op. Dat is de boodschap. Rigoureus en heftige maar ik kan me er wel in vinden. Zelfs mensen in de diepste krochten van vluchtelingenkampen, mensen zonder toekomst in gevangenissen en mensen met de grootste problemen, kunnen zo vurig over hun geloof vertellen. Ik vind dat prachtig. Ik geloof echt dat zij Jezus kennen en vinden.
Mijn hemel op aarde
Als ik naar mijzelf kijk mag ik m’n handen dichtknijpen en God continue danken voor het leven wat ik heb gekregen. En toch ben ik altijd bezig met mijn eigen redding en mijn eigen ‘hel’. Ik ben misschien wel te veel gehecht aan de hemel die ik heb op aarde. Houden wij gelukkigen niet te veel onze eigen hemel in stand? En ten koste van wat? Welke impact heeft mijn hemel op aarde, hoeveel van deze hemel op aarde maak ik op? En hoeveel blijft er dan over voor de mensen die in een hel op aarde zitten? Dat zet mij wel aan het denken…
En wat is dan die hel straks?
Zijn sommige van mijn familieleden dan nu in de hel? Zal ik hen nooit weer zien? Hierover nadenken doet zo’n pijn dat ik het weggestopt heb. Daar denk ik niet over na. En voor mezelf heb ik besloten dat je ook in de hemel kunt komen als je niet geloofd. Misschien wel heel makkelijk maar alleen op deze manier is het gemis dragelijk. En dan komt Sander met een ander inzicht… De letterlijke vertaling van de hel die Jezus gebruikt is eeuwige bestraffing. Maar dat eeuwige is niet ‘voor altijd’ zoals wij de definitie kennen. Maar een ‘hele lange tijd’. Maar niet eindeloos, er kan een einde aan de bestraffing komen. En die bestraffing is een soort snoeien. En snoeien doet bloeien. Als je de letterlijke begrippen wilt weten, zul je even Sander moeten contacten.
Een plek waar je de mogelijkheid krijgt om te leren.
Zo had ik de hel nog nooit bekeken. De genade en liefde van God voor mensen reikt zelfs tot in de hel. Niemand zegt dat de hel makkelijk is. Het is een plek zonder god. En de hel kan zo lang duren dat wij mensen het niet meer voor mogelijk houden dat de hemel er nog in zit. En toch heb je altijd een keuze. Er is een uitgang als je deze wilt pakken. De hel is een plek waar we moeten leren dat we Jezus nodig hebben om ons kromme denken te stoppen. De hel als een hele zware harde leerschool waarvoor je kunt slagen. Dat klinkt aannemelijker bij een God van oneindige liefde dan een plek vol vlammen en eeuwig lijden.
Of ik eruit ben? Nee. Of ik overtuigd ben? Nee. Of ik nieuwsgierig ben? Ja! En de hel is een hoofdstuk in mijn geloofsleven die heropend is. Er is een voedingsbodem om verder te leren. En vooral inspiratie om, om te kijken naar mensen in een hel op aarde. En een reden mijn eigen hemel op aarde nog meer te waarderen en te delen.
Carine Kreijkes - Dannenberg
